Tineke Cokelaere Art

Hallo, ik ben Tineke Cokelaere woonachtig te Roeselare (België). Een hedendaagse kunstschilder, getrouwd en 2 zonen van 15 en 14.

Altijd al creatief bezig geweest.

Vaak werk ik met textuurpasta’s, acrylverf en verschillende soorten palletmessen. Mijn levendige schilderijen zijn dikwijls geïnspireerd door de natuur, dromen en mijn leefomgeving. Mijn werken zijn vaak abstract en ik maak veel gebruik van texturen, aardetinten of felle kleuren. Ik ben autodidact.  Mijn stijl, onderwerpen, technieken en de algehele esthetiek van mijn werk evolueert steeds. Ik ben altijd aan het leren en experimenteren met nieuwe manieren om kunst te maken, en ik ben van plan om nooit te stoppen met het verkennen van mijn werk. Ik geloof dat er binnen de kunstwereld te veel te leren valt om vast te zitten aan een heel specifieke niche (althans voorlopig!). In de afgelopen 4 jaar is mijn impasto-techniek solide en uniek geworden voor mij en mijn werk, maar mijn onderwerpen veranderen voortdurend. 

Kunst moet alle zintuigen prikkelen.

Kunst spreekt een eigen taal die alleen het hart begrijpt.

Kunst heeft de kracht om elke omgeving te transformeren en naar een hoger niveau te tillen,

dus blijf zoeken totdat je het perfecte stuk ontdekt dat de schoonheid van je huis naar voren zal brengen.

https://www.instagram.com/cokelaere.tineke/

Peggy Papeleu

Zelf omschrijf ik mijn stijl eerder als “intuïtief abstract” omdat ik vaak louter op gevoel afga, en zie waar dit me brengt. Ik heb zelden een strak plan bij aanvang. Doorgaans stralen mijn werken een zekere rust uit, mede door mijn voorliefde voor zachte, warme kleuren.

Inspiratie hiervoor haal ik – soms bewust, soms onbewust – uit alledaagse dingen zoals een boeket bloemen, een mooie sjaal, een mooi interieur...  

Naast een zekere rust, weerspiegelen mijn werken ook een gezonde nieuwsgierigheid. Het liefst experimenteer ik namelijk met een brede waaier aan materialen, gaande van aquarel, acryl, gouache, inkt, potloden tot oliepastel,  zijdepapier, tissues (jawel …) en laat ik me verrassen door hun onderlinge interactie en door het gedrag van de pigmenten onderling en met hun drager.

Een blik op een werk voelt als een ontdekkingsreis – telkens ontdek je iets wat je voorheen nog niet had opgemerkt.  

https://www.instagram.com/_my_other_me_/

Jozefien Smeyers

Felt By Joske

Mijn naam is Jozefien ook gekend als Joske. (44 jaar)

Vanaf mijn 14 jaar volgde ik een kunstopleiding en studeerde af als interieurvormgever.

Acht jaar geleden was ik op zoek naar een creatieve uitlaatklep.

Via pinterest  ontdekte ik de materie vilt.

Niet de machinale viltendoekjes die je in de handel ziet of waar kinderen mee knutselen.

Wel het handgemaakte vilt die ontstaat uit schapenwol ,lauw water en zeep. 

Door wrijving wordt het omgevormd tot een stof.

Dit is een oude ambacht die vele technieken kent. 

In 2016 ben ik een 3 jarige opleiding gaan volgen om deze technieken te beheersen.

Graag creëer ik werken met driedimensionale vormen en verschillende technieken.

De natuur en het leven is 1 van mijn grootste inspiratiebronnen.

Elk werk ontstaat uit een intuïtieve schets die verder uitgewerkt wordt naar de vilttechnieken

De wol en vezels kleur ik vaak zelf handmatig ,zo krijg je een intens kleurenpalet.

Het proces van het maken brengt je uit je hoofd. 

Jouw handen zijn tijdens het creëren in contact met de wol en via het voelen ontdek je waar de wol zijn natuurlijke weg zoekt.

https://www.instagram.com/felt.by.joske.with.love/

Kuppens Ella

Geboren in een klein dorp in het Nederlandse Noord-Brabant, als oudste kind in een hardwerkend ondernemersgezin waar kunst geen aandacht had. Toch was ik altijd aan het tekenen, knutselen en frutselen met allerlei materialen om me heen. Het bood mij afleiding, en ik kon er volledig in opgaan, vooral in het tekenen, graveren en later schilderen.
Ik ben autodidact; een opleiding in de kunstrichting kwam niet in me op toen ik jong was, en ik had geen voorbeelden in die richting in mijn directe omgeving. Pas in 2005, toen ik al getrouwd was en moeder van onze oudste dochter, ontmoette ik in de speeltuin een kunstschilder, Henk. We raakten in gesprek, en hij vertelde me dat hij cursussen gaf in portretschilderen. Dat wekte mijn interesse en van het een kwam het ander; wat tot dan toe een hobby was, werd een passie. Ik wilde het ambacht van schilderen volledig onder de knie krijgen en onderzocht verschillende technieken, de stijlen van oude meesters, en leerde van lokale kunstenaars. Zo ontwikkelde ik mijn eigen stijl, met een focus op portretschilderen met olieverf op houtpanelen of plexiglas, waarbij ik een grove toets met textuur en diepte hanteer die leiden tot levendige portretten.
Als ik iets doe, wil ik het voor de volle 100% goed doen, liever nog steeds iets beter. "Jeetje Ella, wat heb jij een talent, ik ben er jaloers op." Dat hoor ik vaak, maar talent wordt ook overschat. Talent moet je ontwikkelen door keihard te werken, urenlang te oefenen, en midden in de nacht op te staan door een eureka-moment. Je penseel oppakken, kijken, corrigeren, en de volgende dag tot de conclusie komen dat het toch niet de oplossing was. En dan weer doorgaan totdat het wel lukt.
Schilderen, en zeker portretschilderen, is een ambacht dat al eeuwenlang wordt beoefend. Ooit bij dag- en kaarslicht en met verf die eerst zelf moest worden gemengd. Wij zijn verwend met ons elektrisch licht en verf uit tubes, maar het ambacht van schilderen is in de basis onveranderd. Door goed te kijken naar oude meesters en zo nu en dan een seminar te volgen bij andere kunstschilders, heb ik wat Henk mij heeft aangereikt verder ontwikkeld tot wat het nu is en waar ik trots op ben.
Het hele proces, van het maken van de onderschildering tot het opbouwen van de (meestal zes) lagen, totdat het portret de "keukenfase" heeft bereikt en de persoon tot leven is gekomen, is nog steeds uitdagend en spannend. Tijdens de keukenfase hangt het schilderij ergens in huis waar ik er dagelijks aan voorbij kom. Deze fase is ook dubbel; soms ben ik tevreden en blij dat het klaar is, soms voel ik irritatie en weet ik dat het werk nog terug op de ezel belandt. Kijken, ervaren, corrigeren, zelden nog opnieuw beginnen.
Naast de techniek van het schilderen inspireert de persoonlijkheid van een model mij. Die persoonlijkheid naar voren laten komen, of dat wat ik wil verbeelden, de essentie weergeven, is voor mij net zo belangrijk als de techniek zelf. Pas wanneer dat is gelukt, is een schilderij voor mij echt af.
In 2016 was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Natuurlijk werd ik nog steeds

inspireert de persoonlijkheid van een model mij. Die persoonlijkheid naar voren laten komen, of dat wat ik wil verbeelden, de essentie weergeven, is voor mij net zo belangrijk als de techniek zelf. Pas wanneer dat is gelukt, is een schilderij voor mij echt af.
In 2016 was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Natuurlijk werd ik nog steeds geïnspireerd door het uitproberen van nieuwe technieken en bleef ik gefascineerd door het schilderen op zich. Soms, tijdens een seminar, leerde ik opnieuw van anderen die mij met veel geduld nieuwe kneepjes van het vak bijbrachten en nog steeds bijbrengen. Maar ik was op een moment gekomen dat ik zeker wist dat ik een portret tot een goed einde kon brengen en zocht naar iets nieuws.Ik ben een mensenmens, nieuwsgierig naar mensen en wat hen beweegt, en ik wil ook heel graag dat uitdragen wat mij beweegt. Ik wilde zelf lesgeven! Maar dat vroeg opnieuw veel van mijn huisgenoten en met name van mijn man. Ik had een cursusruimte nodig, mijn eigen atelier in huis was te klein. Dat betekende afstand doen van twee derde van de garage en de boel verbouwen. Het is gelukt; ik heb nu een heerlijke cursusruimte naast ons woonhuis.
Ook lesgeven heb ik mezelf aan moeten leren. Dat is immers ook een vak en iets heel anders dan zelf schilderen. Maar ik geloof dat het aardig lukt, en het is heerlijk om te zien dat onervaren cursisten, met de juiste technieken en een beperkt palet, in staat zijn om mooie schilderijen te maken. Net als ik worden ze enthousiast, en ik deel graag mijn passie voor het schildersambacht met hen. Ik voel mij een rijk mens als ik van cursisten hoor hoe gezellig en fijn het is om bij mij in het atelier te leren schilderen.Schilderen is mijn passie; het maakt het hoofd leeg en schept ruimte voor nieuwe inzichten en energie.

https://www.instagram.com/atelier_ella/

Angelite Sculptures (Karen Deryckere)

Mijn naam is Karen Deryckere, en mijn reis als gepassioneerd beeldhouwer begon met mijn liefde voor Duitse Doggen. Vooral aangetrokken door de majestueuze schoonheid van deze honden, richtte ik me in eerste instantie op het creëren van sculpturen van deze indrukwekkende dieren. Het was door deze vroege toewijding dat mijn bedrijf, Angelite Sculptures, ontstond. Met de tijd groeide mijn passie en breidde ik mijn collectie uit naar alle hondenrassen, elk met hun eigen unieke charme en karaktereigenschappen.

Vandaag de dag maak ik via Angelite Sculptures verfijnde keramische en epoxy sculpturen die de essentie van diverse hondenrassen vastleggen. Daarnaast ontwerp ik ook sculpturen die speciaal zijn gemaakt om de as van overleden huisdieren te bewaren, wat een bijzondere manier biedt om hun herinnering te koesteren.

Van mijn begin als beeldhouwer van Duitse Doggen tot het omarmen van de diversiteit van hondenrassen en het bieden van een waardevolle dienst aan huisdiereigenaren, is mijn toewijding aan mijn ambacht onverminderd gebleven. Ik ben vereerd mijn kunst met de wereld te mogen delen via Angelite Sculptures. 

https://www.instagram.com/angelite_sculptures/

Meet & Greet met de kunstenaars